انتخاب نام فرزند
انتخاب اسم برای نوزاد، یکی از سخت‌ترین قسمت‌های بچه‌دار شدن است. تمام زحمت‌های ۹ ماه بارداری و خرید سیسمونی و روز زایمان یک طرف، اینکه چه نامی را برای فرزند خود انتخاب میکنید هم یک طرف.
بعضی از والدین معتقدند که این مسئله با اختلاف از مسائل دیگر، سختی بیشتری دارد؛ علتش هم مشخص است. شما باید نامی را برای فرزند خود برگزینید که بار معنایی مناسبِ شخصیت او را داشته باشد.
قدیمی‌تر ها و آن‌هایی که به جادوی اسم اعتقاد داشتند، باورشان این بود که اسم روی شخصیت و هویت بچه تاثیر گذار است و شخصیت او از آن ناشی می‌گردد. اما امروزه دانشمندان این طور فکر نمی‌کنند، درست است که اگر نامی به بدی در تاریخ ذکر شده باشد و شما روی فرزند خود قرارش دهید ممکن است از سمت جامعه بازخورد خوبی نداشته باشد، ولی این باعث نمی‌شود که شخصیت فرزند شما تاثیر گرفته از نامش باشد.
به عنوان مثال فکر کنید که یک والدین آلمانی اسم پسرخود را آدولف بذارند به این علت که این اسم را خیلی دوست دارند و این اسم بار معنایی مثبتی دارد، اما از طرفی این نام یکی از بزرگترین دیکتاتورهای دنیا نیز می‌باشد. حالا فکر میکنید که با گذاشتن اسم آدولف روی این فرزند، شخصیتی چون آدولف هیتلر پیدا می‌کند؟ تحقیقات جدید جوابشان به این سوال خیر است.
ممکن است این پدر و مادر و فرزند از سمت جامعه مورد اذیت قرار بگیرند، ولی باعث نمی‌شود که فرزندشان شخصیت خونخواری چون آدولف هیتلر پیدا کند تنها به این علت که هم نام با اوست.
خلاصه کلام آنکه قرار دادن اسم روی فرزند مهم است، مهم است که شما نامی نیکو که بار مثبت معنایی را به همراه دارد برای فرزند خود برگزینید ولی این نام هیچ تاثیری در ساخت شخصیت خوب یا بد فرزند شما ندارد. این تصمیم کودک شماست که میخواهد در آینده چه شخصیتی برای خود بسازد و در زمره چه نوع افرادی باشد. این گفته به هیچ وجه تایید کننده این موضوع نیست که انتخاب نام برای فرزند اهمیتی ندارد، بلکه مغز کلام این است که فکر نکنید اسمی که برای فرزندتان انتخاب میکنید به این معناست که شخصیت او را تا به آخر عمر ساخته‌اید و با این کار هویت وی را می‌سازید.
دانشمندان علم متافیزیک اعتقاد راسخ دارند که انتخاب اسم، یک نامی است که برای کالبد فیزیکی فرد انتخاب می‌شود و از آنجا که روح و هویت یک فرد چیزی ورای تمام این جسم است، آنقدرها اهمیتی ندارد که نام چه باشد، همین که بار معنایی نیکویی داشته باشد کافی است. تا هر زمان که فرد در عالم تنهایی خود، اسم خود را مرور می‌کند، برای بار معنایی نیکویی که اسمش دارد، شادمان گردد.